- KALENDARIUM
- KALENDARIUMquod vulgo Almanacum, vide supra Alinenach, Gr. Μηνιαῖα ὐπογραφὴ, singulos inenses eorumque dies anuotatos habet. Apud IC. accipitur etiam pro negotiatione nominum faciendorum: Kalendis enim pecunias foenori collocabant, et usuras exigebant, qua tristes ptoin et celeres app ellat ae Martiali. Unde peculiariter Kalendarium librum foenebrem, codicem occupatarum, h. e. foenuri collocatarum pecuniarum denotat, Angl. Adebt book, Quo sensu sumitur vox in illo vulgato, Nemo beneficia in Kalendario scribit. Apud Tertullian. de Habitu mul. cum ait, Graciles aurium cutes Kalendarium expedunt: Kalendarium explicat Franc. Iunius per domûs universae censum, qui perscribi in eo solebat. Ferebantur enim matronae universae domûs censum auribus gestare, cum nimiâ luxuriâ modum excederent. Unde apud Sen. de Benef. l. 7. c. integra patrimonia auribus propensa dicuntur. Vide Casp. Bartholin. de Inaurib. vett. Ceterum de Kalendario Rom. consule Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 4. c. et seqq. de Attico, Sam. Petit. Comm. in LL. Attic. l. 3. tit. 1. p. 197. et seqq. At Kalendarium, in Ep. Pacomii ad Corn. Archimandritam, apud Gennadium, Ne obliviscaris Kalendarium, cuiuslibet mensis Sanctorum nota est, inquit Dom. Macer, qui aliter Catalogum Sacrum et Martyrologium, in Eccl. Rom. dici addit, in Hierol. Vide infra in Martyrologium: supra quoque a Calendario.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.